A Lardeira

Os mozos do pobo ían ó monte a coller unha árbore das máis altas que atoparon, para poñer no medio da praza do pobo, mentras ás mozas facían unha lardeira

Aí permanece ela soa ata o domingo de Entroido, cando se coloca o Entrudio, tamén chamado lardeiro.

Nalgúns pobos os homes roubaban a roupa de muller dos tendais e facían e colgaban na praza a lardeira.

O Xoves de lardeira xa se empezaba a botar fariña, farelos, cinsa e a entiznarse uns ós outros, incluso a tentar queimarse ó pelo.

O Boi

O Boi é unha das figuras máis representativas do entroido veigués, tamén chamado segundo os pobos: touro ou novelo. A máscara de Boi debe levar

• Grandes cornos de boi ou dunha vaca grande.
  
• Careta de madeira ou cartón.
  
• Unha estructura de madeira horizontal.
  
• Un capote de pardo ou calquera tecido que tape completamente.
  
• Pantalóns de xerga, tapados da rodilla para baixo con pel de cabra.
  
• Galochos.
  
• Chocallos: 4 ou 5 chocallos grandes.
  
• Rabo grande feito dun trapo vello manchado, para lle dar con el a xente.

Os Fareleiros

Os Fareleiros van vestidos con roupas vellas, cun sombreiro de palla ou pano negro, unha zamarra vella, botan farelos. Tentan botala por dentro da roupa ou na boca.

(Os máis antigos levaban unha pel de cabra, co pelo cara dentro, cubrindo media perna para protexerse da auga, atada cun cordel).

As Fareleiras

Se ben os fareleiros ían vestidos con roupas vellas, as moas do pobo de Ponte, vestían as súas mellores galas no Entroido:

• Saia de xerga, de cores: roxa ou negra.
  
• Ou rodados: panos alongados que se enroscaban ó corpo a modo de saia.
  
• Panos de 40: de flores e de cores, roxa, azul, etc.
  
• Sombreiros de palla adornados con flores feitas á ganchillo, de vivas cores e con cintas longas de sedas de cores.
  
• Guantes feitos ás agullas para ocultar ás mans e pasar por descoñecidos.
  
• Careta de cartón..
  

Salientar que era a única vez no ano que as mozas e mulleres de Ponte se maquillaban, aínda que só os beizos e os mofletes.

As Vellas

As Vellas, eran, en realidade, homes vestidos coas mellores galas de muller, e adoitaban levar:

• Camisa branca.
  
• Saia de la tecida ó tear ou Muradana (peza de vestir feminina) de cor roxa. (adoitaban levar unha franxa de pano lisa de cor negra por baixo).
  
• Pano de 40 polos ombros, cruzado por diante e atado a cintura por detrás.
  
• Pano á cabeza.
  
• Careta de cartón cos beizos pintados.
  

Salientar que estas prendas eran empregadas soamente no entroido, polo seu colorido.

As mozas de Prada máis atrevidas vestían de home. Compre lembrar que, na época, as mulleres no vestían pantalóns, polo que o disfraz chamaba moito a atención.

A Morte

A Morte é a persoaxe máis terrorífica do entroido da Veiga, atopamos esta persoaxe en Valdín.

A máscara da morte debe levar:

• Un capirote.
  
• Unha gadaña.
  
• Roupas negras.
  

A morte ía ameazando ás xentes sobre todo ós nenos e nenas.

A Parella de Bois

En varios pobos da Veiga como Vilanova ou Valdín era costume facer tódolos anos o mesmo desfile:

O desfile representaba unha parella de bois sementando unha leira.

Unxíanse dous homes a modo de bois, coas molidas e o arado. Outro home faía de campesió arando unha leira e outro ía por diante sementando, percorrían tódalas rúas do pobo.

A semente era cinsa, que chamaban raíno da cociña e segundo ían facendo que sementaban ían manchando a xente do pobo con cinsa.

O Zamarreiro

Tamén chamados charrelos, adoitan saír catro ou cinco en cada pobo e deben levar:

• Galochas
  
• Pantalóns de xerga ou pana.
  
• Zamarrós: Pel de ovella ou cabra, co pelo para dentro e a pel para fóra, dende os galochos e ata o xeonllo, arrodeados con cordelas de liño á perna.
  
• Chaqueta de pel de cabra ou ovella.
  
• Careta de cartón.
  
• Sombreiro vello de palla adornado con tiras de papeis de cores a xeito de melenas.
  
• Luvas dediles de lá.
  
• Látigo dun pelexo amarrado a un pao e ben embadurnado no bulleiro.
  

Os máis ricachóns adoitaban levar legues de coiro de vaca amarrados con hebillas.